Witregels

Het is hier stil

Het is oorverdovend stil

Krijsend vanuit mijn middenrif zoekende naar aandacht als brugman pratend stil

Het is een kamer vol mensen stemmen versmolten tot voorspelbaar achtergrond geluid

nog een ruimte die verder voelt dan thuis, was ik maar thuisgebleven

ik ben liever alleen dan een worden met de schaduwen op de bank

het zijn coventies van ja en amen, harder praten en ik weet het beter

i wan tak a blakka man tori ma i no wan yer a blakka sma verteri

mi no mang tegi joe dat joe tak wan law law sani

want dan ben ik weer degene die een ongemakkelijke stilte creëert

Al pratend zwijg ik als de witregels tussen jouw zinnen

En wat ik wil zeggen blijft ergens in het midden van de kamer zweven

mijn verhaal blijft

in het wensen

in het willen

 in de stilte.